20
Ιούν
Ιούν
Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι οτι οι γεύσεις που μου άρεσαν ήταν περιορισμένες. Αντίθετα, οι γεύσεις που μισούσα, ήταν άπειρες. Από αυτά που μου άρεσαν, ξεχωρίζω τα μπιφτέκια – της μαμάς, εννοείται – τα μακαρόνια με κιμά, τα σουβλάκια – με λαδωμένη πίτα από το συνοικιακό σουβλατζίδικο – ή στη σχάρα. Μισούσα τα λαδερά, τα ψάρια, τις σαλάτες που δεν ήταν… ντοματοσαλάτα με φέτα και αγγούρι και φυσικά τα όσπρια, εκτός από τις φακές.